Rakı diğer içkilerin aksine kendisine has bir adabı, kültürü ve sofrası olan tek içkidir. Aşağıda bu yazıyı yazma sebebimizi olan rakı içme adabından bahsedeceğiz.

Öncelikle rakı gün batmadan içilmez; gün batımına doğru bizim ‘çilingir sofrası’ dediğimiz sofra kurulur. Öyle bira gibi patates ve çerez ile viski gibi çikolatayla içilmez. Başlı başına bir sofra gerektirir, zeytinyağlı ve yoğurtlu mezeler olmazsa olmazdır ve genellikle et ya da balık gibi kuru ana yemekler eşliğinde içilir. Zeytinyağlı mezelerin tercih edilme sebebi ise zeytinyağının mide çeperini korumasıdır. ( hatta eskiler rakı içmeye başlamadan önce bir miktar saf zeytinyağı içerlermiş.)

Rakı tek içilmez , hoş sohbet içkisidir; aileyle ,dostlarla ,yar ile içilir. Muhabbet edemediğiniz, adam akıllı konuşamadığınız kişilerle içilmez içilirse çekilmez. ‘Ben bir büyük içerim.’ Gibi beylik laflar edilmez , kimse kimseyle yarışa girmez. Zira rakı yavaş yavaş sindirilerek içilir bu nedenle de sizi ne zaman sarhoş edeceğini söyler. Dolayısıyla kendini bilmek önemlidir.

Rakı İçmenin Adapları

Rakı usulünce ince camlı rakı bardağında, yoksa klasik ince belli çay bardağında soğuk içilir. Buz konulmaz, çok soğutularak kristalleştirilmez, gerektiği kadar soğutulur. Varsa efkariyeye oturtularak içilmesi en münasibidir.

Rakı; sosyal eşitlik, kardeşlik  içkisidir. İlk kadehten son kadehe kadar herkese eşit konur ve son damlasına kadar paylaştırılır. Aynı anda başlanıp herkesle aynı anda bitirmeye özen gösterilir.

Masada yaşta büyük olan ve saygı duyulan kişinin rakısını kaldırıp şerefe yaptırması beklenir.O içmeden içmeye başlanmaz, yaşça küçük olanlar bardağını saygı göstergesi olarak aşağıdan çarptırır. Eğer masada büyük yoksa ev sahibinin ilk kadehi kaldırması beklenir ve herkes  bardağının altını aynı seviyede tutarak kadehini tokuşturur.

Her seferinde kadeh kaldırılmaz sadece ilk ve son kadehte kaldırılır eğer muhabbet koyuysa son kadeh hafifçe yukarı kaldırılır ve masaya vurdurulduktan sonra içilir. Bu hareket ‘Namusum ve şerefim üstüne yemin ederim ki bu masada konuşulanlar , bu masada kalır. ‘ anlamına gelir.

Rakı masasından sürekli kalkmak hoş karşılanmaz. Telefonla konuşmak, sürekli lavaboya uğramak bu masaya uygun değildir. Çok önemli bir şey olmadıkça masa terk edilmez.

Hafif Türk sanat musikisi eşliğinde efendi gibi içilir. Ne demiş Ömer Hayyam;

Önce kendine gel, sonra meyhaneye,
Kalender ol da gir kalenderhaneye,
Bu yol kendini yenmişlerin yoludur,
Çiğsen başka bir yere git eğlenmeye…

Hepinize afiyet olsun…